بررسی شیوع کمردرد و تاثیر آن بر فعالیتهای روزمره بیماران قطع عضو اندام تحتانی مراجعه کننده به مرکز جامع توان بخشی هلال احمر ۱۳۸۷

سابقه و هدف: یکی از مشکلاتی که افراد دچار قطع عضو اندام تحتانی با آن مواجه هستند وعلی رغم تأثیر منفی که این مشکل روی کیفیت زندگی وعملکرد آنها دارد اغلب نادیده انگاشته میشود و درنتیجه کمتر مورد رسیدگی قرار میگیرد، «کمردرد» است. با توجه به اهمیت موضوع پژوهش حاضر به منظور مشخص کردن میزان شیوع کمردرد در مراجعه کنندگانِ دچار قطع عضو اندام تحتانی به درمانگاه هلال احمر میپردازد. همچنین مواردی چون شیوع و شدت درد خیالی و درد عضو باقی مانده نیز مورد بررسی قرار میگیرد.در این پژوهش همچنین سطح فعالیت فیزیکی افراد و سایر پارامترهایی که در رابطه با پروتز هستند مورد توجه قرار گرفته است. مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی – تحلیلی مقطعی است که بر روی 68 نفر دچار قطع عضو اندام تحتانی انجام شد. جمع آوری دادهها با کمک پرسش نامه انجام شد. سپس افراد امپوته از نظر اسکولیوز مورد معاینه قرار گرفتند. پس از جمع آوری اطلاعات و وارد کردن دادهها درنرم افزار آماری spss ویرایش 5/11 آزمونهای آماری انجام شد و نتایج جهت تجزیه تحلیل مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: 5/73% شرکت کنندگان کمر درد را تجربه کرده بودند و شدت درد خود را با مقیاس چشمی بین 6-5 گزارش کردند. کمر درد روی فعا لیت روزمره آنها تاثیر مستقیم داشت و حتی گاهی موجب خانه نشین شدن آنها میشد. پروتز سنگین نبود و بطور متوسط 10 ساعت در روز از پروتز استفاده میکردند. درد استامپ و درد سمت سالم در آنها شایع نبود. اغلب به دنبال راه رفتن به خصوص در سطوح شیب دار دچار کمردرد شده بودند. همچنین بیش از 62 درصد از افرادی که کمر درد داشتند دچار اسکولیوز بودند. بحث و نتیجه گیری: کمر درد درافراد امپوته صرف نظر از زما نی که از قطع عضو گذشته شیوع بالایی دارد. از میان عوامل مختلفی مانند سطح آمپوتاسیون، مدت زمان قطع عضو و غیره که احتمال میرفت با کمردرد ارتباط داشته باشند تنها اسکولیوز با کمردرد ارتباط معنیداری داشت.